21 / 69 ‹ First < 19 20 21 22 23 > Last ›
Rozchodzi się o gatunek “wymyślony” przez Kafkę, a może Roberta Walsera?, czyli króciutkie teksty prozatorskie, miniatury o treści dopracowanej, czasem groteskowej, czasem strasznej, często niezrozumiałej, może nawet przyciężkawej…
Balli nie sposób odmówić oryginalności. To głównie dzięki niej zauważony został w świecie literackim...
Dziwne są opowiadania zawarte w tym tomie. Zawierają elementy surrealizmu, groteski, czarnego humoru.
“Niepokój”, to książka która potwierdza, że wielka literatura powstaje w ciszy, bez rozgłosu i medialnego szumu. Historie i opowiadania Balla, słowackiego mistrza krótkich form, pełne surrealistycznych klimatów rodem z Topora, Hrabala, Charmsa, Kafki czy Schulza wprowadzają nas w świat somnambuliczno-onirycznych wizji swojego bohatera.
Ta proza przeznaczona jest dla smakoszy o bardzo wyrafinowanych podniebieniach intelektualnych…
Ide skôr o nejakú hru, lebo dosť bolo vážnosti, nastal čas irónie a kratučkých prozaických útvarov, preč s románmi a nabubrelosťou. Obávam sa, že v poslednom čase som akýsi hravý, ako nejaké dieťa. Strácam schopnosť brať veci vážne. Teraz vážne skúmam, či strata vážnosti nie je vážna ujma…
De la Cruz – ako už názov hovorí, nečaká čitateľa nič veselé; veď koniec-koncov, ani meno autora nám určite nepripomenie veľa optimizmu v jeho doterajších prózach.
Nemať o živote ilúzie, to je bežná téma literatúry, no dôslednosť, s akou Balla odkrýva túto stránku ľudskej skúsenosti, pôsobí až mrazivo. Postavy z jeho poviedok sú posadnuté mániou rozvratu alebo priam ničoty…
Musím priznať, že som tak trochu ignorant. Nikdy doteraz som ešte totiž nečítal žiadnu Ballovu knihu a to je pre človeka seriózne zaujímajúceho sa o literatúru obzvlášť fatálne. Balla je totiž fenomén.
S prozaikom Ballom sa na slovenskej knižnej literárnej scéne stretávame už celých desať rokov. Leptokaria, Outsideria, Gravidita, Tichý kút, Unglik a najnovšie De la Cruz – šesť kníh a stále ten istý Balla.